“Mijn dochter van 17 is verliefd op een meisje. Dit was een grote schok voor mij. Ik heb het erg moeilijk met homoseksuele relaties. Ik weet hier niet veel over en zit met veel vragen.”
“Mijn dochter van 17 had onlangs een vriendin op bezoek die bleef logeren. Nu blijkt dat dit niet zomaar een vriendin is, maar dat ze verliefd zijn op elkaar. Dit was een grote schok voor mij. Ik heb het erg moeilijk met homoseksuele relaties. Ik weet hier niet veel over. Kan dit een fase zijn? Gaat dit over? Komt dit omdat haar vader en ik al heel vroeg gescheiden zijn en ze geen contact meer heeft met haar vader? En is ze niet te jong om als koppel samen te slapen?
Ik weet helemaal niet hoe ik hier mee moet omgaan. Ik vind het niet goed wat ze doet. Ik voel dat mijn relatie met mijn dochter verandert, ze vertelt me niet meer alles. Ik vertel er niets van tegen mijn familie, want ze zullen dit afkeuren. Ik heb veel verdriet, want dit is niet hoe het zou moeten lopen.”
We luisterden naar deze beller, naar haar verdriet, naar haar angst, naar al haar onzekerheid. We vroegen haar met wie zij hier over kon praten, zodat ze er niet helemaal alleen mee bleef zitten. Het telefoontje was de eerste keer dat ze er met iemand over durfde praten. We lieten horen hoe straf het was dat ze de moed vond en de lijn belde, zodat ze bij ons haar verhaal al eens kwijt kon.
We vertelden haar over het ontdekken van seksualiteit in de puberteit en konden heel wat vragen van deze ouder over homoseksualiteit beantwoorden. Vragen die ze niet graag in haar eigen netwerk stelde. We praatten over wat haar dochter nodig zou hebben in deze periode. Een periode die voor tieners vaak verwarrend is en al helemaal als je ontdekt dat je als meisje op meisjes verliefd wordt. We spraken over wat ze niet goed aan vond aan een relatie met een ander meisje, waar haar zorgen juist zaten. We toonden begrip voor haar zorgen om het toekomstig geluk van haar kind, maar vertelden ook hoe mensen met een homoseksuele relatie een even gelukkig en vervullend leven kunnen leiden.
We hadden het uitgebreid over hoe haar dochter zich op dit moment voelt. Hoe is het om de eerste keer verliefd te zijn? Kon mama zich dat gevoel zelf nog herinneren? Hoe is het om vrienden of je ouders te vertellen dat je op meisjes verliefd wordt? Hoe zou het voor haar zijn als haar mama laat merken dat ze vindt dat het niet goed loopt, dat ze haar relatie afkeurt?
We legden uit dat het tieners hun taak is om zelfstandiger te worden. Daarom nemen ze soms meer afstand van hun ouders zodat ouders niet meer alles weten van hun kinderen. Toch kan je als ouder wel laten merken dat je tiener altijd bij je terecht kan, ook met moeilijke of heel persoonlijke kwesties. We dachten samen na hoe de beller rond dit delicate thema terug in gesprek kan gaan met haar dochter. Hoe ze de verbinding kan herstellen door bijvoorbeeld te luisteren, geïnteresseerde vragen te stellen, proberen te begrijpen, door ruimte te geven aan haar dochter om zichzelf te leren kennen.
We probeerden ook helderheid te scheppen door een onderscheid te maken tussen seksuele geaardheid enerzijds en of haar dochter al klaar was voor een seksuele relatie anderzijds. Hoe kijkt zij daar als ouder naar, hoe wil ze haar dochter hier in begeleiden, welke afspraken vindt ze nodig zodat haar dochter veilig kan ontdekken wie ze is en wie ze graag ziet?
De beller was opgelucht dat ze een open gesprek kon voeren rond dit thema dat voor haar erg nieuw en delicaat was. Ze had het gevoel hier niet meer helemaal alleen mee te staan. Ze hield er bovendien ook een paar concrete ideeën aan over om in te zetten op haar relatie met haar dochter en om afspraken te maken rond haar relatie met haar vriendin.
